A Totò
rind' 'a nu' pensiero 'e gioia, guardando chistu viso.. torna 'a mente 'a storia e sta' città lassata sola, rind' 'all'oscurità ma che ce conforta per la sua umanità e si o principe alla' 'ngoppe se fa' 'na risata pur nuje, 'a parta nostra, putessem' cagnà e regalà ogni tant' 'nu surris' a chi peggio e nuje nun riesce 'cchiu' 'a campà e ora che è l'ora e cena ve lasso cu' nu' piatt' 'e pasta... e pur stasera, jamm a durmì, sperann c'a nuttata passa..
|