Het geestelijk niveau di Antonio de Curtis
Elk jaar, 2 november , is het gebruikelijk
om voor de doden naar het kerkhof te gaan.
Een ieder wel opgevoede persoon doet dit
en iedereen zou deze gedachte moeten hebben
Elk jaar, precies, op deze dag
van deze trieste en terugkerende gebeurtenis,
ga ik daar ook naar toe en met wat bloemen versier ik
de marmeren nis ‘van tante’ Vincenza
Al bezig zijnde overkwam me een avontuur
nadat ik dit trieste huldiging had volbracht
Madonna! als ik er aan denkt, wat een angst!
Maar toen kreeg ik moed.
'Wat er gebeurde is het volgende, luister:
Het was bijna sluitingstijd:
ik, liep langzaam, langzaam naar buiten
mijn blik werpend op wat graven..
"Hier rust in vrede de nobele Markies
heer van Rovigo e di Belluno
Dappere held van duizend ondernemingen
overleden de 11e maart '31 ".
'"Het wapen met aan de bovenkant een kroon
...onder een kruis gemaakt van lampjes;
drie bossen rozen met een rouwrand :
kaarsen, kleine kaarsjes en zes lichtjes.
Vlak naast het graf van deze heer
was er nog een kleine graf
Verlaten, zonder ook maar een bloem;
met een teken van alleen een kleine kruis.
En boven het kruis kon je nog net lezen:
"Esposito Gennaro – man van stadsreiniging":
Toen ik dit las,kreeg ik pijn in mijn hart
Deze dode zonder ook maar een lichtje!
Dit is het leven! 'dacht ik bij mezelf…
De ene heeft veel gekregen en de andere niks!
Had deze arme ziel ooit verwacht
dat hij ook in de andere wereld bedelaar zou zijn ?
Toen ik mijn fantasie liet gaan over deze gedachten,
was het alweer bijna middernacht,
en bleef ik als gevangene opgesloten,
doodsbang bij de kaarsen.
Dan opeens , wat zag ik in de verte?
Twee schaduwen kwamen dichterbij
Ik dacht: dit lijkt me raar…
ben ik wakker.. slaap ik of is dit fantasie?
Anders dan een fantasie: het was de Markies:
met een buis van snoep en een overjas;
gevolg door een lelijk geklede stinkende man,
met een bezem in zijn handen .
En dat is vast heer Gennaro
‘de arme dode… de straatveger..
Op dat moment zag ik het niet meer helder:
ze zijn dood en ze komen op dit tijdstip terug?
Ze stonden nog geen hand van mij verwijdert,
toen de Markies plotseling stil stond,
zich omdraait en langzaam en rustig
tegen Gennaro zegt:”Jonge man”!
Van U wil ik weten, laag kreng,
met welke moed en met welke durf
u te laten begraven, tot mijn schande, naast mij
die een ebleem van een rederijkerskamer heeft !
Kaste is kaste en dat zal gerespecteerd worden,
maar u verloor het verstand en de maatstaf;
uw stoffelijk overschot werd, ja, begraven:
maar bedolven in de afval! !
Nog meer verdragen kan ik niet
Uw stinkend dichtbij,
ga indien nodig een kuil zoeken
Tussen uw gelijken, tussen uw mensen"
"Mijnheer Markies, het is niet mijn schuld,
ik had u dit nooit aangedaan;
mijn vrouw is het geweest die deze stommiteit begaan heeft,
wat kon ik doen, ik was dood?
Als ik levend was dan maakte ik u blij,
dan pakte ik mijn kist met vier botten erin
nu meteen, kijk nu… op dit moment
En gooide ik mezelf in een andere graf".
"En waar wacht je op , jij gemeen en onopgevoede
dat mijn toorn zich te buiten gaat?
Als ik niet een getitelde man was
Dan was ik allang gewelddadig geworden!"
"Laat maar zien.. dat geweld...
'Om de waarheid te zeggen, ik ben het zat
om jou aan te horen; mijn geduld raakt op,
ik vergeet dat ik dood ben en dat wordt klappen uitdelen!...
Wie denk je wel te zijn.. een god?
Weet je, hier binnen, zijn we allemaal hetzelfde?...
...Dood ben jij en dood ben ik ook;
Iedereen net als bij de geboorte allemaal hetzelfde".
"Smerig varken!...Hoe durf je
Jezelf te vergelijken met mij,
ik, weledelgeboren, nobel en perfect,
benijdenswaardig aan de prinselijke hoogheid?".
"Jij hier' Kerst…Pasen en Epifania!!!
Wil je in je hoofdprenten
dat je hersens nog steeds ziek van fantasie zijn?...
'De dood weet je wat dat is?...dat is een niveau...
'Een koning,'een rechter,'een groot man,
die dit hek passeert, heeft eén ding gemeen.
hij is alles kwijt,'zijn leven en ook zijn naam:
en jij, heb je deze berekening nog niet gemaakt?
Daarom, luister naar me… wees niet bekrompen,
verdraag me naast je- wat kan jou het schelen?
Die grapjes doen alleen de levenden:
Wij zijn serieus...wij horen bij de doden!
traduzione in olandese di Carolina D'Andrea
|