E còrna

di Antonio de Curtis

Ciacün de nui, gh’à l’àndiu au sou destìn:
u bestegiu de vòte u va’, ... ma u turna;
chi nasce cu’a camixa e u beretin,
chi nasce cu’u destin de portà e còrna.

Mi, pe’ fàve acapì: ghe ciügu in’ögliu:
cose me fa’ se u saveron, ... dapöi.
Pensavu: tante corna nu’ gh’e vögliu,
ma i nu’ m’ufende s’i nu’ sun da böi.

L’é staitu aieiri, â féira: a chirumante,
a m’à lezüu cu’a lente in mezu â man,
e a m’à ditu: “Se’ staitu in trestu amante,
vie’ dau pursu, ‘ste righe duv’i van ?

‘Sta chi, vié, a l’é a fira d’u cö,
a va’ int’u mezu au parmu, epöi a returna.
Ve pösciu numà di’: nu’ fe’ u blagö;
cu’ ina fira cuscì, vui gh’avé e corna.

Miré chest’autru marcu, fau a rampin,
‘stu segnu, tüti i u san, föra d’i scherni
l’é a marca in mezu â man de San Martin,
u Santu prutetù de chi gh’à i corni”.

Sentendu ‘ste parole; ... int’u çervelu
me sun sentiu acampà mile pensceiri.
Avura vagu a ca’, pe’ fa’ in maixélu,
pe’ Diu, gh’ò da fà curre fia i pumpeiri.

“Ma nu’. ... Chi t’u fa’ fà ? ... Fèrma !
­ m’à ditu a vuixe ­ ... Lascia andà.
E corna i sun semài ina cosa eterna,
l’é a meixima cansun, gh’é ren da fà.

L’istessu Adamu, ch’u stava in paradisu,
ni’ a menu, Eva a l’à tradiu, ... cu’u frütu.
Surve ‘ste corna ... faghe in faturisu,
che inscì Napuleun ... l’éira curnütu !”

traduzione in ventemigliusu di Ventimiglia di Luigino Maccario